مدیرعامل سازمان تعاون روستایی بر لزوم تاسیس هلدینگ‌های کشاورزی جهت رونق کسب و کار در این بخش تاکید کرد.
به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و خبری روستا و عشایر ایران، رئیس هیات مدیره و مدیرعامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران در سمپوزیوم مدیریت هلدینگ‌های کشاورزی و روستایی که با حضور تعدادی از اتحادیه‌ها و روسای انجمن‌های صنفی و تولیدی کشاورزی برگزار شد، با تحلیل شرایط محیطی مدیریت حرفه‌ای و ستادی در هلدینگ‌های کشاورزی تحت عنوان (تأمین مالی زنجیره ارزش) برنامه‌ریزی، کنترل، نظارت و پشتیبانی (واحدهای بزرگ) عنوان کرد:
آنچه که لازمه تحقق تداوم و رونق فعالیت‌ها در بخش کشاورزی است تأمین الزامات مدیریتی مورد نیاز است که یکی از مهم‌ترین این الزامات تاسیس شرکت‌های بزرگ و هلدینگ‌های زراعی- باغی، دامی و شیلاتی مورد نیاز در چارچوب نظامات بهره‌برداری و تکنولوژی تولید مرسوم کشور است که بی‌توجهی به آن موجب لطمه بر تولید محصولات کشاورزی خواهد بود.
*** در الگوی رایج هلدینگ‌های کشاورزی ، هریک از واحدها بطور شخصیت‌های حقوقی مستقل مدیریت می‌شود
حسین شیرزاد، تولید محصولات کشاورزی را حاصل تعامل چهار عامل مهم کارانسانی، آب، خاک و مکانیزاسیون برشمرد و نقش مهم عامل انسانی را در حیطه‌های تفکر، برنامه‌ریزی و مدیریت تولید مهم تلقی کرد.
او در ادامه افزود، هلدینگ نهادی است که محصول تکامل تاریخی و بلوغ ساختارهای مالی و اداری در حاکمیت شرکتی است و اداره مجموعه‌ای از بنگاه‌ها را بر عهده دارد، ذات تاسیس شرکت‌های های‌هلدینگ ایجاد ارزشی مازاد بر مجموع ارزش تک تک واحدها و فراگردهای آنها، به کمک هم‌افزایی سینرژیک زنجیره‌ای از فرایندهای به‌هم‌پیوسته مرکب از مدیریت دانش، مدیریت زنجیره تامین یا هماهنگ‌سازی جریان‌های مواد (کود و بذر) و ادوات مورد نیاز بین واحدهای موجود، فروش بین واحدی، است.
امروزه برای مدیریت کلان واحدهای تولید کشاورزی تعابیر مختلفی از جمله هلدینگ‌های زراعی (Holding Company یا Parent Ag. Company) مانند شرکت مادرتخصصی کشاورزی، شرکت دارنده یا مالک زراعی، شرکت کنترل کننده، شرکت صاحب سهم، شرکت اصلی یا شرکت فرعی (Subsidiary Company)، شرکت وابسته (Affiliated Company)، شرکت مرتبط تخصصی (Associated Company) یا الگوی(S.B.U) برگزیده‌اند.
اما در الگوی رایج هلدینگ‌های کشاورزی، هریک از واحدها به طور شخصیت‌های حقوقی مستقل – مدیریت شده و هر واحد با هیئت مدیره و مدیرعاملی مستقل اداره و به صورت شبه متمرکز و یا غیرمتمرکز شود.
اما یک مرکز اداری، کلیه واحدها را متناسب با شرایط خاص خود نظارت فنی و عالیه می‌کند و سیاست‌گذاری تولید، مالی و اداری در هر واحد متناسب با شرایط خاص واحد تولید کشاورزی واحدهای زراعی یا باغی و یا دامی صورت می‌پذیرد.
امروزه هلدینگ‌های کشاورزی با استفاده از نوآوری فرآیندی، نوآوری‌های تأمین مالی و نوآوری‌های تکنولوژیک، شامل تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات (ICT) مانند: موبایل بانکینگ (بانکداری همراه) پشتیبانی فنی موبایل، شبکه الکترونیک و غیره و بهبود سیستم‌های اطلاعات مدیریت (MIS) برای هم راستا کردن خدمات مالی مناسب، تأمین مالی زنجیره ارزش کشاورزی را امکان‌پذیر کرده است.
*** شرکت‌های فرعی مختلف در هلدینگ شخصیت حقوقی جداگانه‌ای دارند
مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی گفت:
در هلدینگ حتی اگر صددرصد سهام شرکت فرعی درتملک شرکت اصلی باشد موجودیت شرکت فرعی از بین نمی‌رود و کماکان شخصیت حقوقی سابق خود را حفظ می‌کند و هیچ نوع عملیات پرهزینه انتقال عنوان مالکیت املاک ضروری نیست و حقوق و ادعاهای اعتباردهندگان فعلی دست نخورده باقی می‌ماند.
با توجه به اینکه شرکت‌های فرعی مختلف در هلدینگ شخصیت حقوقی جداگانه‌ای دارند، لذا از قوانین حقوقی مجزایی تبعیت می‌کند و وظایف هر واحد از وظایف دیگر واحدها متمایز باشد.
بنابراین زیان‌های غیر مترقبه که بر یک واحد وارد می‌شود برای دیگر واحدها تعهدی ایجاد نمی‌کند و مانع از آن می‌شود که به کلیه سرمایه شرکت زیان وارد شود.
به اعتقاد شیرزاد، هلدینگ‌های متعارف کشاورزی بین‌المللی بر اساس ارتباطات (پسینی یا پیشینی) شرکت‌هایی هستند که دارنده بخش زیادی از سهام سایر شرکت‌ها به شمار رفته و به این ترتیب بر آن شرکت‌ها کنترل دارند.
شرکت‌هایی که شرکت مادر آنها را تحت کنترل خود دارد به نام «شرکت فرعی» خوانده می‌شود.
شرکت مادر می‌تواند صددرصد سهام شرکت‌های فرعی را تحت تملک خود داشته باشد.
اما اغلب از نظر کنترل کاری درچنین سطحی قرار ندارد.
*** عمده وظایف هلدینگ‌های کشاورزی
عمده وظایف هلدینگ‌های کشاورزی؛ تعیین استراتژی و اعمال مدیریت و هدایت شرکتهاى زیرمجموعه به منظور ساماندهى و افزایش بازدهى و بهره‌ورى و استفاده مطلوب از امکانات و منابع آنها.
و راهبری و سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزى و نظارت عالیه در امور و وظایف شرکتهاى زیرمجموعه با توجه به اساسنامه، اهداف و فعالیت‌هاى هر یک از آنها و هدایت «شرکتهاى زیرمجموعه» در چارچوب استراتژی تعیین شده میباشد.
شیرزاد گفت:
اتخاذ تدابیر و خط مشى‌هاى لازم در خصوص تعیین وضعیت «شرکتهاى زیرمجموعه» اعم از واگذاری، ادغام، انحلال، تجزیه، اصلاح ساختار و فرآیند بهبود مدیریت آنها و انجام خدمات جهت امور کشاورزی، دامى و منابع طبیعى و پشتیبانى ستادى و فنى از فعالیت‌هاى «شرکتهاى زیرمجموعه».
به همراه برنامه‌ریزی فعالیت‌هاى آموزشى، ترویجی و فنى در چهار چوب موضوع و وظایف و فراهم کردن موجبات تأمین و تدارک کالاهاى مورد نیاز «شرکتهاى زیرمجموعه» از مهم‌ترین وظایف هلدینگ‌های کشاورزی در جهان است.
*** هلدینگ‌های مطرح تولیدکننده بذور سبزی و صیفی
به گزارش خبرگزاری روستا، شیرزاد در پایان با تحلیل هلدینگ‌های مطرح تولیدکننده بذور سبزی و صیفی مانند شرکت کلوز و تزیر فرانسه(clause & tezier)، شرکت یونی ژن آمریکا(Unigen )، شرکت رویال اسلیوس هلند(Royal Sluis )، شرکت ارگون هلند(Ergon )، شرکت بیجو هلند(Bejo)، شرکت آمریکایی (EMERALD SEEDS)، شرکت هلندی(INNOSEEDS)، شرکت اسپانیایی (MASSO)، شرکت ایتالیایی (SEMITALIA SEEDS)، و شرکت استرالیایی (JARIT SEEDS) و شرکت‌های چند ملیتی (CROWN SEEDS, DORSING SEEDS, DESSERT SEEDS)، اضافه کرد، مدیران هلدینگ‌های کشاورزی باید با رعایت اصول حاکمیت شرکتی و حرفه‌ای گری تمام، تمایز صورت‌های مالی تلفیقی را از تجمیعی بدانند و مکانیزم تکامل ساختارهای سازمانی عمودی از افقی را بخوبی بشناسند.
زمان آن رسیده که بسیاری از شرکت‌های تعاونی روستایی و کشاورزی داوطلبانه اقدام به ایجاد مجتمع‌هایی بزرگ برای تولید بذر یا واردات نهاده مثل کود و سم و کنجاله‌ها کنند و با ایجاد ائتلاف‌های پایدار، شرکت‌های مادری Parent Company بوجود آوردند تا بر «سهام با رأی» شرکت‌های مورد نظر کنترل راهبردی داشته باشند.
برخی دیگر هم باید راه ادغام و اختلاط را برگزینند و شرکت‌های بزرگ‌تر با گرایش‌های بازاری در زمینه توسعه صادرات، بازارهای جدید با خلق ارزش بالاتر و حضور بیشتر در بازارهای بین‌المللی و توانایی گسترده تنظیم بازار داخلی بوجود آوردند.
انتهای پیام///
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.