دارایی‌بافی به گونه‌ای روش رنگرزی و همچنین نوعی بافت اطلاق می‌شود. این شیوه بافت پارچه در تعدادی از کشورهای جهان متداول است و در ایران تنها در شهر یزد وجود دارد که به آن دارایی‌بافی نیز می‌گویند.

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و خبری روستا و عشایر ایران، دارایی بافی، بافت نوعی پارچه، با در هم تنیدن تار و پودهای رنگی از جنس نخ و ابریشم است که الیاف آن قبل از بافت با شیوه گره زدن، رنگرزی شده باشد.
دارایی، معادل کلمه ایکات در زبان لاتین می باشد. ایکات، خود از واژه مالایایی منجیکات، به معنای بستن، گره زدن و یا پیچاندن (شیوه بستن تار و پود، از روی الگویی انجام می شود که از پیش آماده شده است.)، گرفته شده است.
در گذشته، این‌ پارچه در جهیزیه عروس، جزو سرمایه‌ و دارایی وی محسوب می‌گردید و تنها طبقه ثروتمند جامعه، قادر به خرید آن بودند. همین امر سبب شد تا این رشته به دارایی شهرت یابد.

*** دارایی، پارچه ای ابریشمی 

دارایی، پارچه ای ابریشمی است با نقوش درهم هندسی که در یزد بافته می شود. ویژگی خاص این پارچه ها، نوع نقش آنها است. از جمله نقوش به کار رفته در دارایی می توان به طرح تک گل، چهارگل و چهارخانه اشاره نمود. معمولا ایکات در اندازه های خاصی (معمولا در طول ۳۰ متر و عرص ۹۰ سانتی متر) بافته می شود.
جهت تهیه دارایی، نخ‌ها را قبل از بافت به روش‌های خاصی رنگ می‌کنند، به‌ طوری که پس از بافت، نقش‌های متنوعی در آن پیاده می‌شود. برای رنگ زدن، به حکم سنت، همیشه از رنگ های طبیعی استفاده شده است.

هنرمندان از نیل برای رنگ آبی، از روناس و قرمز دانه برای رنگ قرمز، از پوست درخت گل برای رنگ زرد و از مواد معدنی و خاکی گوناگون برای رنگ سیاه، استفاده می نمایند. در گذشته ماده خام دارایی، ابریشم خالص بوده است اما اکنون از ابریشم مصنوعی استفاده می شود.

دارایی بافی به سه روش انجام می‌شود: دارایی تار، دارایی پود  و دارایی دوگانه تارو پود.

به گزارش خبرگزاری روستا، پارچه بافته شده با این سبک دارای کاربردهای مختلفی است مثل: چادر شب، آستری، لحاف، بقچه و رومیزی که با توجه به نوع استفاده در اندازه و ابعاد مختلف بافته می‌شود.

انتهای پیام///